Αυτή η παρατήρηση καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος ενός μετεωρικού κρατήρα στα Νότια Υψίπεδα, περίπου στις 43º νότιο πλάτος. Ο κρατήρας βρίσκεται μέσα στην ζώνη του γεωγραφικού πλάτους στον Άρη, όπου τα πτητικά υλικά του Πλανήτη (νερό και διοξείδιο του άνθρακα) υπόκεινται σ’ εποχικές αλλαγές, με την εξάχνωση (την μετατροπή δηλ. στερεού σ’ αέριο, χωρίς την μεσολάβηση υγρής φάσης) και την συμπύκνωση (η αντίστροφη διεργασία, μετατροπής αερίου σε στερεό κατ’ ευθείαν).

Τα τοιχώματά του είναι χαραγμένα από ρέματα και συναφή χαρακτηριστικά και είναι ενδιαφέρον, πώς η μορφή τους μεταβάλλεται κατά μήκος τους.

Στο βόρειο τοίχωμα, που είναι ομαλό, εμφανίζονται λιγότερα σχετικά ρέματα, που όμως έχουν μεγαλύτερο μήκος και είναι ευθύγραμμα. Στα δυτικά (αριστερά), το άνω μέρος του τοιχώματος είναι επίσης χαραγμένο από ρέματα, αλλά το κάτω μέρος του φαίνεται να καλύπτεται από λοβούς και ριπίδια υλικών, που έχουν εναποτεθεί εκεί, μέσω των ρεμάτων.

Κατά μήκος του νοτίου τοιχώματος υπάρχει τουλάχιστον μιά καθαρή οριζόντια προεξοχή, μάρτυρας ενός ανθεκτικού στην διάβρωση στρώματος στο υπέδαφος, που το αποκάλυψε η μετεωρική πρόσκρουση. Τα ρέματα εδώ είναι μικρά σε μήκος αλλά ευθύγραμμα. Η διαφορά στην εμφάνιση των ρεμάτων έχει να κάνει προφανώς με τις διεργασίες, που πυροδοτούν τον σχηματισμό τους (εάν δηλ. οφείλεται σε πάχνη νερού, ή διοξειδίου του άνθρακα, ή και σε κανένα απ’ αυτά), με το υλικό, που μεταφέρεται (ξηρή σκόνη, πέτρες, πάγος, ή πιθανώς ακόμη και νερό) και με τις συνθήκες, που επικρατούν στα διάφορα σημεία των τοιχωμάτων του κρατήρα (δηλ. η ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας, η κλίση της πλαγιάς, ακόμη και η αποκάλυψη του στρώματος του υπεδάφους στο νότιο τοίχωμα).

Ο πυθμένας του κρατήρα φαίνεται να καλύπτεται από ένα υλικό γεμάτο κοιλότητες, στο οποίο είναι επίσης ορατές αχνές παράλληλες γραμμώσεις. Ο προσανατολισμός των γραμμώσεων αυτών, που είναι κορυφογραμμές, έχει την τάση να είναι παράλληλος των τοιχωμάτων. Σε κάποια σημεία στην βάση των τοιχωμάτων παρατηρούνται επίσης κορυφογραμμές (αν και όχι απαραίτητα ευθύγραμμες). Μοιάζουν να είναι αποτέλεσμα της συσσώρευσης των υλικών στην βάση των τοιχωμάτων. Με τα πολλά επεισόδια μεταφοράς υλικών προς τον πυθμένα, που το καθένα τους δημιουργεί την δική του κορυφογραμμή, αυτές σπρώχνονται και συμπιέζονται προς το κέντρο του, δημιουργώντας έτσι τους γραμμικούς σχηματισμούς, που παρατηρούμε.

Ο συγκεκριμένος κρατήρας έχει φωτογραφηθεί πολλές φορές και θα συνεχίσει να παρακολουθείται, με στόχο την πληρέστερη κατανόηση του ρόλου, που παίζουν η παχνη του νερού και του διοξειδίου του άνθρακα στον σχηματισμό των ρεμάτων.

Απόδοση στα ελληνικά και ηχογράφηση: Αριστείδης Σκουρτόπουλος