Αλήθεια, πώς ακριβώς καταλαβαίνουμε, ότι ένας μετεωρικός κρατήρας είναι καινούργιος;

Σ’ αυτή την παρατήρηση του Άρη, βλέπουμε μιά σκοτεινή κηλίδα, με μιά μεγαλύτερη ακτινοειδή “περιοχή εκτόνωσης” να την περιβάλλει, που είναι επίσης ορατή σε μιά φωτογραφία της “Κάμερας Αλληλουχίας” (CTX) του 2011. (Η Κάμερα Αλληλουχίας είναι ένα ακόμη όργανο του MRO, με μικρότερη ανάλυση, αλλά με μεγαλύτερη περιοχή σάρωσης). Αλλά, σε μιά φωτογραφία της ίδιας περιοχής του 2009 από τον φασματογράφο THEMIS (της αποστολής Mars Odyssey), η κηλίδα αυτή δεν υπάρχει.

Εδώ έχουμε ένα λαμπρό παράδειγμα, όπου φαίνεται ο συνδυασμός τριών διαφορετικών οργάνων για την παρατήρηση της ίδιας περιοχής, όχι μόνο για τον εντοπισμό αλλαγών στην Αρειανή επιφάνεια, αλλά επίσης η εκμετάλευση της υψηλής ανάλυσης της Κάμερας HiRISE, για την επιβεβαίωση της ύπαρξης μιας νέας μετεωρικής πρόσκρουσης.
Το κείμενο βασίστηκε στην αρχική επιστημονική αιτιολόγηση, για την λήψη αυτής της εικόνας.

Απόδοση στα ελληνικά και ηχογράφηση: Αριστείδης Σκουρτόπουλος
αριθμός: ESP_027077_1785
ημερομηνία απόκτησης: 06 Μάιου 2012
υψόμετρο: 262 χλμ

https://uahirise.org/hipod/gr/ESP_027077_1785
NASA/JPL-Caltech/UArizona
#Mars #NASA #επιστήμη #ελληνικά #Ελλάς

twitter  •  tumblr