Obraz ten pochodzi z dużych szerokości geograficznych północnej półkuli.

Tak samo jak na Ziemi, zamarznięta pokrywa nagromadzona podczas zimy roztapia się, kiedy nadchodzi lato, i planeta staje się cieplejszy. Jednakże większość pokrywy nie składa się ze śniegu i lodu jaki znamy na Ziemi, lecz głównie z zestalonego dwutlenku węgla, zwanego często “suchym lodem”.

Suchy lód nie stopnieje, lecz przejdzie się odrazu z postaci stałej w gazową (proces zwany sublimacją) przy temperaturze -126 stopni Celsjusza. Podczas tej przemiany, mogą powstawać różne interesujące formy.

Na tym zdjęciu możemy zaobserwować miejsca, z których lód wysublimował w postać gazową odsłaniając ciemniejsze podłoże. Widzimy również niewielkie pióropusze, które powstają, gdy dwutlenek węgla w formie gazu wydostaje się gwałtownie na powierzchnię, wyrzucając ciemny materiał podłoża, który następnie zostaje rozwiany przez wiatr (smugi skierowane w różnych kierunkach mówią nam o tym, jak zmienia się wiatr na tym obszarze).

Widoczne są również większe i ciemniejsze smużenia: są to ślady spływu materiału (naukowcy nadal debatują, czy mają one charakter wilgotny czy suchy). W ciągu następnych kilku tygodni opisywane formy będą rosnąć i pojawiać się w większych ilościach aż Mars nagrzeje się w takim stopniu, że lód (oraz formy związane z sublimacją) całkowicie znikną.

Tłumaczenie: Magdalena Makowska