Αυτές οι υοειδείς εξάρσεις κατά μήκος του εσωτερικού τοιχώματος αυτού του μετεωρικού κρατήρα παρέχουν ενδείξεις ενός παρελθόντος πλούσιου σε πάγο νερού. Αυτές οι καμπυλόσχημες, κτενοειδείς εξάρσεις ονομάζονται “μοραίνες” κι έχουν σχηματισθεί από πέτρες και συντρίμματα, που παρασύρει ένας παγετώνας καθώς κατηφορίζει.

Ακόμη και μετά την εξαφάνιση του πάγου, οι μοραίνες παραμένουν, σημαδεύοντας το μέγιστο σημείο επέκτασης του παγετώνα. Οι παράλληλες γραμμικές εξάρσεις στο τοίχωμα, ίσως ν’ αποτελούν σημάδια για τις διαφορετικές στάθμες του παγετώνα στο παρελθόν. Αν και οι παγετώνες κινούνται βραδύτατα, ο πάγος αποτελεί ένα πανίσχυρο μέσον τροποποίησης της επιφάνειας ενός πλανήτη.

Απόδοση στα ελληνικά και ηχογράφηση: Αριστείδης Σκουρτόπουλος