Αυτός ο νότιος κρατήρας που βρίσκεται σε μεσαίο γεωγραφικό πλάτος, είναι χαρακτηριστικός όλων των μικρών κρατήρων σε αυτή τη ζώνη, επειδή περιέχει τόσο χαράδρες, όσο και τοξοειδείς κορυφογραμμές στη βάση του.

Τα χαρακτηριστικά αυτά φαίνεται να συνδέονται μεταξύ τους και ο προσανατολισμός της διάταξής τους μπορεί να συσχετιστεί με το πλάτος στο οποίο βρίσκεται ο κρατήρας. Οι κρατήρες σε πλάτη μεταξύ -30 και -44 μοιρών (στο νότιο ημισφαίριο) έχουν ρήγματα τα οποία στρέφονται προς τους πόλους και καμπύλες κορυφές. Οι κρατήρες μεταξύ -44 και -60 μοιρών (όπως αυτός, στις -47 μοίρες) συνήθως στρέφουν τα χαρακτηριστικά τους προς τον ισημερινό ή στα ανατολικά και δυτικά τοιχώματα. Τα παραπάνω φαίνεται να σχετίζονται με τις αλλαγές στη λόξωση του Άρη.

Τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν, μάλλον δημιουργήθηκαν σε μία περίοδο μεγάλης λόξωσης (δεκάδες εκατομμύρια χρόνια πριν). Σε αυτήν τη διάρκεια, θεωρείται ότι είχε παρουσιαστεί χιόνι σε περιοχές μεσαίων γεωγραφικών πλατών και η μεγάλη κλίση του πλανήτη προκάλεσε μία έντονη πρόσπτωση φωτός στα τοιχώματα των κρατήρων, λιώνοντας το χιόνι και σχηματίζοντας ρήγματα. Τα τοξοειδή σημεία δε, θεωρείται ότι είναι σωροί λίθων στους πρόποδες παγόβουνων ή απομεινάρια επικαλυμμένου με χιόνι πάγου, που ρέει από τα τοιχώματα στον πυθμένα του κρατήρα.

Μετάφραση στα ελληνικά: Ελένη Τσαπράζη