Νεαρή Συστάδα Μετεωρικών Κρατήρων
NASA/JPL-Caltech/UArizona
Νεαρή Συστάδα Μετεωρικών Κρατήρων
ESP_022057_2070
Αγγλικά   

Τον Αύγουστο του 2010 η Κάμερα Αλληλουχίας (CTX) του Mars Reconnaissance Orbiter, εντόπισε μιά συστάδα σκοτεινών κηλίδων σε μιά εικόνα του δυτικού άκρου της Πεδιάδας του Αμαζονίου (Amazonis Planitia), πού δεν υπήρχε σε φωτογραφία της ίδιας περιοχής από την κάμερα THEMIS του Mars Odyssey, τον Απρίλιο του 2008.

Συχνά, η εμφάνιση τέτοιων κηλίδων είναι αποτέλεσμα δημιουργίας νέων μετεωρικών κρατήρων, ή και συστάδας ολόκληρης από μετεωρικούς κρατήρες. Έτσι, εκκλήθει το πρόγραμμα HiRISE, να ρίξει μιά πιό προσεκτική ματιά για να επιβεβαιώσει την ανακάλυψη.

Η εικόνα αποκαλύπτει τουλάχιστον τέσσερις ξεχωριστούς κρατήρες, τον καθένα τους να περιβάλλεται από μιά ζώνη, ακτινικά εκτοξευμένου υλικού. Οι ζώνες αυτές είναι οι περιοχές γύρω από τον κρατήρα, όπου το εκτοξευθέν από την πρόσκρουση υλικό, ξανάπεσε στην επιφάνεια, ή όπου το ανοικτόχρωμο κάλυμμα σκόνης της επιφάνειας απομακρύνθηκε από την πρόσκρουση. Εξ αιτίας της πίεσης και της θερμοκρασίας, πού αναπτύσσονται στο μετέωρο κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα του Άρη, αυτό διαλύθηκε σε μικρότερα κομμάτια, προκαλώντας την εικόνα των πολλαπλών προσκρούσεων, πού παρατηρούμε.

Συνδυάζοντας τις κάμερες CTX και HiRISE, μιά ζωτικής σημασίας πτυχή της έρευνας στον Άρη - ο τρέχων ρυθμός δημιουργίας μετεωρικών κρατήρων - ελέγχθηκε λεπτομερώς για πρώτη φορά. Η γνώση του ρυθμού με τον οποίο μετέωρα κτυπούν τον Άρη, είναι ουσιώδης στον έλεγχο μοντέλων και απόψεων, για το πως οι μετεωρικοί κρατήρες συσσωρεύονται στην επιφάνεια με την πάροδο του χρόνου και τελικά καθορίζουμε ακριβέστερα τις ηλικίες των εδαφών του. Επιπρόσθετα, καθορίζοντας τον τρέχοντα αριθμό, ρυθμό και είδος των προσκρούσεων στον Άρη, καθορίζουμε τον πληθυσμό των μετεώρων και τις ηλικίες των επιφανειών της Σελήνης και άλλων σωμάτων του ηλιακού συστήματος.

Απόδοση στα ελληνικά: Αριστείδης Σκουρτόπουλος

 
Ημερομηνία απόκτησης
11 Απρίλιου 2011

Τοπικός χρόνος Άρη
2:37 PM

Πλάτος (επικεντρωμένο)
27 μοίρες

Μήκος (Ανατολικό)
167 μοίρες

Απόσταση από την θέση του στόχου
289 km

Εύρος κλίμακας αρχικής εικόνας
29 cm/pixel (με 1 x 1 binning) και αντικείμενα διαμέτρου 87 cm είναι ορατά

Κλίμακα προβολής χάρτου
25 cm/pixel

Προβολή χάρτου
EQUIRECTANGULAR (και ο βορράς είναι πάνω)

Γωνία όρασης
3 μοίρες

Γωνία φάσεως:
66 μοίρες

Γωνία προσπτώσεως ηλιακού φωτός
64 μοίρες, και ο ήλιος είναι 26 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα

Ηλιακό μήκος
272 μοίρες, χειμώνας Βορρά

JPEG
Μαυρο και άσπρο
με προβολή χάρτου  
χωρίς προβολή χάρτου

IRB χρώμα:
με προβολή χάρτου  
χωρίς προβολή χάρτου

IRB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου

RGB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου

RGB χρώμα:
χωρίς προβολή χάρτου

JP2 για κατέβασμα
Μαυρο και άσπρο:
με προβολή χάρτου  (600 MB)

IRB χρώμα:
με προβολή χάρτου  (220 MB)

JP2 EXTRAS
Μαυρο και άσπρο:
με προβολή χάρτου  (212 MB),
χωρίς προβολή χάρτου  (314 MB)

IRB χρώμα:
με προβολή χάρτου  (61 MB)
χωρίς προβολή χάρτου  (233 MB)

IRB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου  (167 MB)

RGB συνδυασμός:
με προβολή χάρτου  (161 MB)

RGB χρώμα:
χωρίς προβολή χάρτου  (226 MB)
Πληροφορία
Μαυρο και άσπρο   Xρώμα
IRB συνδυασμός
RGB συνδυασμός
EDR δεδομένα


IRB: υπέρυθρο-κόκκινο-μπλε
RGB: κόκκινο-πράσινο-μπλε


Παράγωγα Εικόνων
 “Drag & drop” για το HiView, ή κάντε κλικ για κατέβασμα.


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Το Εργαστήριο Αεριωθήσεως (Jet Propulsion Laboratory), τμήμα του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της California στην Pasadena, διαχειρίζεται το Mars Reconnaissance Orbiter για λογαριασμό της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA, στην Washington. Η Lockheed Martin Space Systems είναι ο κύριος ανάδοχος του προγράμματος και κατασκευαστής του διαστημοπλοίου. Η μηχανή HiRISE κατασκευάστηκε από την Ball Aerospace & Technologies Corp. και κατευθύνεται από το Πανεπιστήμιο της Αριζονα.