Η εικόνα αυτή δείχνει λεπτομέρεια από ένα μικρό ηφαιστειακό σύμπλεγμα στην περιοχή Tharsis του Άρη.

Η Tharsis είναι μιά περιοχή υψηλής ηφαιστειακής δράσης, χιλιάδων km σε πλάτος, πού φιλοξενεί μερικά από τα μεγαλύτερα γνωστά ηφαίστεια στο Ηλιακό σύστημα. Ο ηφαιστειακός κρατήρας, πού φαίνεται εδώ όμως, είναι μόλις 1 km σε διάμετρο. Αυτό δείχνει ότι η Tharsis παρουσιάζει ηφαιστειακή δραστηριότητα σ' ευρεία κλίμακα μεγεθών.

Οι κυματοειδείς ράχες, πού φαίνονται εδώ, είναι στερεοποιημένες ροές λάβας. Σε μερικές ροές λάβας, σύνολα από λεπτές παράλληλες ράχες - πού θυμίζουν αντιπλημμυρικά αναχώματα - μας δείχνουν πώς η λάβα δημιούργησε την πορεία της καθώς έρρεε. Μετρώντας τα ύψη και το πλάτος αυτών των ραχών, αλλά και των ίδιων των ροών της λάβας, κατανοούμε την ρεολογία της λάβας, δηλ. πως ρέει και πως κινείται. Η ροή της λάβας όμως, εξαρτάται και από την σύνθεσή της. Μαθαίνοντας λοιπόν, πώς κινείται η λάβα πάνω στο έδαφος του Άρη, καθώς και την σύνθεσή της, μπορούμε να συγκρίνουμε την ηφαιστειακή δραστηριότητα του Άρη μ' αυτήν της Γης.

Γιά να βοηθήσει στην επίτευξη μετρήσεων ύψους απ' αυτές τις εικόνες, όπως το ύψος αυτών των αναχωμάτων λάβας, το Mars Reconnaissance Orbiter έχει την ικανότητα να περιστρέφεται, έτσι ώστε η κάμερα HiRISE να παίρνει φωτογραφίες του ιδίου σημείου της επιφάνειας του πλανήτη από δύο διαφορετικές γωνίες (σε δύο διαφορετικές τροχιές). Έτσι από τα ζεύγη αυτών των εικόνων, δημιουργούνται στερεοσκοπικές φωτογραφίες και ψηφιακά τοπογραφικά μοντέλα, ακριβώς όπως ο διαχωρισμός ανάμεσα στα μάτια μας επιτρέπει την τριδιάστατη όραση. (Το στερεοσκοπικό ζεύγος αυτής της εικόνας είναι η ESP_018468_1950.

Ένας παράγων, όμως, πού περιπλέκει την μελέτη των ροών της λάβας, είναι ότι πρόκειται γιά πολύ παλαιούς σχηματισμούς, πού έχουν υποστεί φθορές: Έχουν επικαλυφθεί από μεταγενέστερες μετεωρικές προσκρούσεις, ή έχουν διαβρωθεί από την δράση του ανέμου.

Απόδοση στα ελληνικά: Αριστείδης Σκουρτόπουλος